پناهگاه مسلمان

«خداوند هیچ معبودى «به حق» جز او نیست، خداوندى که زنده و قائم به ذات خویش است، هیچ گاه خواب سبک و سنگین او را فرا نمى‌گیرد، براى اوست آنچه در آسمانها و زمین است، کیست که نزد او جز به فرمانش شفاعت کند، آنچه را پیش روى آنها «بندگان» و پشت سر آنهاست می‌داند، و از گذشته و آیندۀ آنان آگاه است، آنها جز به مقدارى که او بخواهد احاطه به علم او ندارند، کرسى او آسمانها و زمین را دربر گرفته و حفظ و نگهدارى آسمان و زمین براى او گران نیست، و او بلند مرتبه و باعظمت است».

«به نام خداوند بخشنده ى مهربان (بگو خدا یگانه است، خدا، کمال مطلق و سَرورِ والای برآورندۀ امیدها و برطرف‌کنندۀ نیازمندیها است، نه زاده، و نه زاده شده است، و نه همتایى دارد به نام خداوند بخشنده ى مهربان (بگو پناه می‌برم به خداوند سپیده دم. از شرّ آنچه آفریده است، و از شرّ شب بدانگاه که کاملاً فرا مى‌رسد، و از شرّ کسانى که در گره‌ها مى‌دمند، و از شرّ حسود بدانگاه که حسد مى‌ورزد به نام خداوند بخشندۀ مهربان، (بگو پناه مى‌برم به پروردگار مردمان، به مالِک و حاکم «واقعى» مردم، به معبودِ «به حق» مردم، از شرّ وسوسه‌گرى که واپس مى‌رود، از وسوه‌گرى است که در سنیه‌هاى مردم به وسوسه مى‌پردازد، «در سینه‌هاى مردمانى» از جنها و انسانها». [این سوره‌ها سه بار خوانده شود]

«ما و تمام جهانیان، شب را براى خدا به صبح رسانیدیم، و حمد از آن خداست، هیچ معبودى، بجز الله «به حق» که یکتاست و شریکى ندارد وجود ندارد. پادشاهى و حمد فقط از آن اوست و او بر هر چیز قادر است. الهى! من خیر آنچه در این روز است و خیر آنچه بعد از آن است را از از تو می‌طلبم، و از شرّ آنچه که در این روز و ما بعد آن، وجود دارد، به تو پناه مى‌برم. الهى! من از تنبلى و بدى هاى پیرى به تو پناه مى‌برم، بار الها! من از عذاب آتش و قبر به تو پناه می‌برم».

«بار الها! با لطف تو صبح کردیم، و با عنایت تو به شب رسیدیم، و به خواست تو زنده‌ایم، و به خواست تو مى‌میریم، و رستاخیز ما بسوى تو است».

«الهى! تو پروردگار من هستى، بجز تو معبود دیگرى نیست، تو مرا آفریدى، و من بندۀ تو هستم، و بر پیمان و عده ام با تو بر حسب استطاعت خود، پایبند هستم، و از شر آنچه که انجام داده ام به تو پناه می‌برم، به نعمتى که به من عطا فرموده اى، اعتراف می‌کنم، و به گناهم اقرار می‌نمایم، پس مرا ببخشاى، چرا که بجز تو کسى گناهان را نمی‌بخشاید».

«الهى! من در این صبحگاه، تو را و حاملان عرش و تمام فرشتگانت و کلیۀ‌ مخلوقات تو را گواه مى‌گیرم بر این که تو الله هستى، بجز تو معبود دیگرى «به حق» وجود ندارد، تو یگانه‌اى و شریکى ندارى، و محمّد صلی الله علیه وسلم بنده و فرستادۀ تو است». [این دعا 4بار خوانده شود].

«الهى! هر نعمتى که در این صبح، شامل حال من یا یکى از مخلوقات شده، از طرف تو بوده است، تو شریکى ندارى، پس ستایش و شکر از آنِ تو است».

«بار الها! در بدنم عافیت ده، بار الها! در گوشم عافیت ده، خدایا! در چشمم عافیت ده، بجز تو معبود دیگرى «به حق» وجود ندارد، از کفر به تو پناه می‌برم، از فقر به تو پناه می‌برم، از عذاب قبر به تو پناه می‌برم، بجز تو معبود دیگرى «به حق» وجود ندارد». [این دعا 3بار خوانده شود].

«الله براى من کافى است، بجز او معبود دیگرى «به حق» نیست، بر او توکل کردم و او پروردگار عرش بزرگ است». [این دعا هفت مرتبه خوانده شود].

«الهى! عفـو و عافیت دنـیا و آخرت را از تـو مى‌خواهم. بار الها! عفو و عافیت دین، دنیا، خانواده و مالم را از تو مسألت می¬نمایم. بار الها! عیوب مرا بپوشان و ترس مرا به ایمنى مبدّل ساز. الهى! مرا از جلو، پشت سر، سمت راست و چپ و بالاى سرم، محافظت بفرما، و به بزرگى و عظمت تو پناه مى‌برم از اینکه بطور ناگهانى از طرف پایین کشته شوم».

«بار الها! اى دانندۀ نهان و آشکار، آفریدگار آسمان ها و زمین، پروردگار و مالک هر چیز، من گواهى مى‌دهم که بجز تو، معبود دیگرى نیست، از شرّ نفس و از شرّ شیطان و دام فریبش، و از اینکه خود مرتکب کار بدى شوم و یا به مسلمانى، بدى برسانم، به تو پناه می‌برم».

«به نام خدایى که با نام وى هیچ چیز در زمین و آسمان، گزندى نمی‌رساند، و او شنوا و دانا است». [سه بار خوانده شود].

«به ربوبیت الله، و به داشتن دین اسلام، و پیامبرى محمّد صلی الله علیه وسلم راضى و خشنود هستم». [سه بار خوانده شود].

«اى زنده و پا برجا! بـه وسیلۀ رحمت تـو از تو کمک می‌خواهم، همۀ امورم را اصلاح بفرما، و مرا به اندازۀ یک چشم به هم زدن به حال خود رها مکن».

«ما و تمام جهانیان، شب را به صبح رسانیدیم براى خدایى که پروردگار جهانیان است. بار الها! من از تو خوبى امروز، یعنى؛ فتح، پیروزى، نور، برکت و هدایتش را مسألت می‌نمایم از بدى آنچه امروز و بعد از آن، پیش می‌آید، به تو پناه می‌برم».

«ما بر فطرت اسلام، کلمۀ اخلاص، دین پیامبرمان محمّد صلی الله علیه وسلم و آئین پدرمان ابراهیم؛ صبح کردیم، همان ابراهیمى که فقط به سوى حق، تمایل داشت و فرمانبردار خداوند بود، و از مشرکان نبود».

«پاک و منزّه است خداوند، و من ستایش او را بیان می‌کنم». [صد مرتبه خوانده شود].

«بجز الله معبود دیگرى «به حق» نیست، او شریکى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، و او بر هر چیز توانا است». [ده بار بخواند و هنگام تنبلى و کسلی و افسردگی، یک بار بخواند].

«هیچ معبودى به جز الله «به حق» وجود ندارد، یکتاست و شریکى براى او نیست، پادشاهى و حمد از آنِ اوست، و او بر هر چیز تواناست». [هنگام صبح، صدبار بخواند].

«تسبیح و پاکى الله و ستایش او را به تعداد آفریدگانش و خشنودی¬اش و سنگینى عرشش و جوهر سخنانش، بیان می‌نمایم».[هنگام صبح، سه بار بخواند]

«بار الها! از تو علم سودمند، رزق پاک و عمل مقبول مسألت می‌نمایم». [هنگام صبح آن را بخواند]

«من از الله طلب آمرزش می‌کنم و به سوى او بر می‌گردم». [روزانه صد بار گفته شود]

«أَعُوْذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ». [هنگام شب، سه بار خوانده شود].

«بار الها! بر پیامبرمان محمّد سلام و درود بفرست».[هنگام صبح، ده بار خوانده شود]