أذکار بعد از سلام نماز
«از الله طلب آمرزش مىکنم [سه مرتبه] الهى تو سلامى، و سلامتى از جانب تو است، تو بسیار بابرکتى، اى صاحب عظمت و بزرگى».
«معبودى «به حق» بجز الله، وجود ندارد. شریکى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، ستایش شایستۀ اوست، و او بر هر چیزى توانا است، الهى! آن چه تـو بـدهى، هیچ کس مانع آن نمىگردد، و آنچه تو منع کنى، هیچ کس نمىتواند آن را بدهد. توانگر، او را ثروتش از عذاب تو نجات نمىدهد، و «تمامى شکوه و» ثروت از آنِ تو است».
«معبودى بجز الله «به حق» وجود ندارد، یگانه اوست و شریکى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، و ستایش مخصوص اوست، و او بر هر چیز توانا است. هیچ نیروى بازدارنده از گناهان و توفیق دهنده به نیکى، به جز الله وجود ندارد. هیچ معبودى جز او «به حق» نیست. جز او کسى دیگر را عبادت نمىکنیم، نعمت و فضل از آنِ اوست، ستایش نیکو مخصوص اوست، معبودى بجز او «به حق» وجود ندارد، همۀ ما با اخلاص او را بندگى مىکنیم هر چند کافران دوست نداشته باشند».
«بجز الله یگانه، دیگر معبودى«به حق» نیست، شریکى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست، ستایش شایسته اوست، و او بر هر چیز تواناست».
«به نام خداوند بخشنده ى مهربان (بگو خدا یگانه است، خدا، کمال مطلق و سَرورِ والای برآورندۀ امیدها و برطرفکنندۀ نیازمندیها است، نه زاده، و نه زاده شده است، و نه همتایى دارد به نام خداوند بخشنده ى مهربان (بگو پناه میبرم به خداوند سپیده دم. از شرّ آنچه آفریده است، و از شرّ شب بدانگاه که کاملاً فرا مىرسد، و از شرّ کسانى که در گرهها مىدمند، و از شرّ حسود بدانگاه که حسد مىورزد به نام خداوند بخشندۀ مهربان، (بگو پناه مىبرم به پروردگار مردمان، به مالِک و حاکم «واقعى» مردم، به معبودِ «به حق» مردم، از شرّ وسوسهگرى که واپس مىرود، از وسوهگرى است که در سنیههاى مردم به وسوسه مىپردازد، «در سینههاى مردمانى» از جن¬ها و انسانها».[بعد از هر نماز خوانده شوند].
«خداوند هیچ معبودى «به حق» جز او نیست، خداوندى که زنده و قائم به ذات خویش است، هیچ گاه خواب سبک و سنگین او را فرا نمىگیرد، براى اوست آنچه در آسمانها و زمین است، کیست که نزد او جز به فرمانش شفاعت کند، آنچه را پیش روى آنها «بندگان» و پشت سر آنهاست میداند، و از گذشته و آیندۀ آنان آگاه است، آنها جز به مقدارى که او بخواهد احاطه به علم او ندارند، کرسى او آسمانها و زمین را دربر گرفته و حفظ و نگهدارى آسمان و زمین براى او گران نیست، و او بلند مرتبه و باعظمت است». . [بعد از هر نماز خوانده شود].
«معبودى بجز الله «به حق» یگانه نیست، شریکى ندارد، پادشاهى از آنِ اوست و ستایش مر او راست، زنده مى-کند و مىمیراند، و او بر هر چیز تواناست». ده مرتبه بعد از اتمام نماز مغرب و صبح خوانده شود.
«الهى! از تـو علم سـودمنـد، روزى پاک و عمل مقبـول را میخواهم».. [پس از اتمام نماز صبح خوانده شود].